همبستگی خودکارآمدی و اعتیاد به شبکه های اجتماعی با انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران

مقدمه: انواع شبکه­های اجتماعی تاثیرات عمیق و گوناگونی را بر زندگی افراد جامعه­ی بشری بخصوص نوجوانان و جوانان داشته است. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین همبستگی خودکارآمدی و اعتیاد به شبکه­های اجتماعی با انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم تهران در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد ۴۲۲ نفر انتخاب و وارد پژوهش شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس خودکارآمدی عمومی" (General Self-Efficacy Scale)، "پرسشنامه اعتیاد به شبکه­های اجتماعی مبتنی بر موبایل" (Addiction to Mobile Questionnaire Based on Social Networks) و "پرسشنامه اندازه­گیری انگیزه پیشرفت" (A Questionnaire Measure of Achievement Motivation) استفاده شد.  روایی سازه  به روش تحلیل عاملی اکتشافی  و روایی همگرا و پاپایی (آلفا کرونباخ) ابزار ها بررسی و  تایید شد. همچنین تحلیل داده ها به وسیله­ نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه ۱۸ و پی ال اس نسخه ۲.۳ انجام گرفت. یافته ها: همبستگی متغیرهای خودکارآمدی با انگیزش پیشرفت تحصیلی مستقیم و مثبت و با اعتیاد به شبکه­های اجتماعی به منفی و مستقیم بوده که به لحاظ آماری معنادار است  (۰۵/۰≥P). نتیجه گیری: بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی با خودکارامدی  و بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی و  انگیزه پیشرفت دانش آموزان همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. پیشنهاد می­گردد که مدیران و مسئولین آموزش و پرورش، با آموزش، دانش­آموزان را با مضرات و اثرات سو آن آشنا نموده و شیوه­های کاهش و از بین بردن اعتیاد به شبکه­های اجتماعی را آموزش دهند.  

کلیدواژه ها:

Motivation for academic achievement ، Self-efficacy ، Addiction to social networks. ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، خودکارآمدی ، اعتیاد به شبکه­های اجتماعی.