تاثیر برنامه خود مدیریتی مبتنی بر الگو ۵A بر توانمندسازی سالمندان مبتلا به دیابت

مقدمه: دیابت بعنوان یکی از مشکلات رایج سلامتی در سالمندان محسوب میشود. افزایش توانمندسازی بیماران مبتلا به دیابت نقش مهمی در کنترل عوارض این بیماری دارد. خودمدیریتی مبتنی بر الگوی ۵A یکی ازمهمترین استراتژیهای مراقبتی در افزایش توانمندی بیماران مزمن میباشد. لذا این مطالعه با هدف تاثیر برنامه خودمدیریتی مبتنی بر ۵A  بر توانمندسازی سالمندان مبتلا به دیابت کلینیک بیمارستان رازی قائمشهر در سال ۱۳۹۸ انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی بر روی ۹۰ نفر از سالمندان مبتلا به دیابت با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمون و شاهد انجام شد. در گروه آزمون ۱۲ جلسه   ۴۰-۳۰ دقیقه ای آموزشی براساس الگوی خودمدیریتی ۵A  انجام شد. ابزار این پژوهش پرسشنامه توانمندسازی بیماران با روایی صوری و محتوایی و پایایی آزمون مجدد تایید شد. یافته ها: آزمون تی مستقل بین دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله از نظر توانمندسازی اختلاف معنی داری را نشان نداد (P<۰/۹۳) ولی بعتد از مداخله اختلاف معنی داری را نشان داد (P<۰/۰۳) آزمون آنوا بعد از حذف اثر پیش آزمون اختلاف معنی داری را نشان داد. (Eta = ۰/۰۱, P<۰/۰۳۲) طوری که ۱۰ درصد تغییرات پس آزمون بدلیل اعمال الگوی خودمدیریتی در نظر گرفته شد.  نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان گفت اجرای الگو خودمدیریتی ۵A یکی از مهمترین رویکردهای مناسب بمنظور  کاهش هزینه های درمان و مراقبت از سالمندان مبتلا به دیابت میباشد و موجب بهبود توانمندسازی آنها میگردد.  

کلیدواژه ها:

Model-Based Self-Management ۵A ، Empowerment ، Elderly ، Diabetes Diseases ، خود مدیریتی مبتنی بر الگو ۵A ، توانمندسازی ، سالمندان ، دیابت