بررسی تاثیر آموزش همتا محور بر میزان افسردگی بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و تحلیل برنده سلول های عصبی مرکزی است که باعث افسردگی در بیماران می گردد و افراد گروه همتا بهتر می توانند همتایان خود را به انتخاب رفتارهای بهداشتی مناسب تشویق نمایند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش همتا محور بر افسردگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس در سال ۱۳۹۰ انجام گردید. روش: در این مطالعه نیمه تجربی پس از نمونه گیری ۱۱۰ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به روش غیرتصادفی در دسترس انتخاب گردیدند، نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله تخصیص داده شدند. محیط پژوهش انجمن ام اس ایران بود. پس از آماده کردن گروه همتا، ۶ جلسه آموزشی توسط افراد همتا برای گروه مداخله در طی ۶ هفته انجام شد. جهت سنجش افسردگی از پرسشنامه بک استفاده گردید که قبل و بعد از ۴ ماه در هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.۱۶ و آزمون های آماری کای دو، تی زوجی و تی مستقل آنالیز گردیدند. یافته ها: میانگین امتیاز افسردگی بین دو گروه قبل از مداخله با آزمون آماری تی مستقل اختلاف معناداری نشان نداد. لیکن بعد از اجرای مداخله این تفاوت بین دو گروه در میانگین امتیاز افسردگی معنادار شد (۰۰۱/۰=p). آزمون تی زوجی اختلاف معناداری در میانگین امتیاز افسردگی بیماران گروه مداخله بعد از آموزش همتا محور نشان داد (۰۰۰/۰=p)، در حالی که همین آزمون اختلاف معناداری در میانگین امتیاز افسردگی بیماران گروه شاهد نشان نداد. نتیجه گیری: آموزش همتا محور باعث کاهش افسردگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس گردید. لذا استفاده از این رویکرد آموزشی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس و بیماران مبتلا به بیماری های مزمن توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Multiple sclerosis ، peer-led ، depression ، training program ، مولتیپل اسکلروزیس ، همتا محور ، افسردگی ، برنامه آموزشی