ارتباط مراقبت روانی- اجتماعی و نگرش نسبت به بیماری در نوجوانان مبتلا به صرع
محل انتشار: نشریه روان پرستاری، دوره: 3، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-3-1_008
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: صرع یکی از مهمترین مشکلات سلامتی در ایران نسبت به سایر کشورها است. مطالعات قبلی درباره صرع در ایران بیشتر درباره جنبه های فیزیولوژیکی و دارودرمانی بوده و روی مراقبت های روانی- اجتماعی به خصوص در نوجوانان کمتر توجه شده است. لذا این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بین مراقبت روانی-اجتماعی و نگرش به بیماری صرع صورت گرفته است.
روش: یک مطالعه توصیفی - همبستگی بر روی ۷۴ نوجوان در درمانگاه اعصاب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز سال ۹۲ صورت گرفت. داده ها از طریق پرسشنامه شامل ۱- مشخصات جمعیت شناختی بیماران ۲- "ابزار گزارش کودک از مراقبت روانی-اجتماعی" ۳- "ابزار نگرش کودک نسبت به بیماری" جمع آوری گردید. روایی ابزار به روش روایی محتوا و پایایی به روش الفای کرونباخ صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون اسپیرمن رو) استفاده گردید.
یافته ها: نتایج در خصوص نگرش نوجوان نشان داد که بیشترین مورد مربوط به "نگرش بد به علت داشتن بیماری صرع" (۸/۵۹%) می-باشد. در مورد گزارش نوجوان از مراقبت روانی-اجتماعی بیش از نیمی از بیماران در تمامی موارد مندرج در خرده آزمون اول (توضیحات پزشک/پرستار به بیمار) توضیحات کمتر دریافت کرده اند. در خرده آزمون دوم (نگرانی از وضعیت حمله صرع) بیشترین نگرانی مربوط به " گفتن وضعیت صرع به دیگران"(۳/۳۱%)بود . در خرده آزمون سوم (نیازهای آموزشی) بیش از نیمی از بیماران نیاز به آموزش و دریافت اطلاعات تکمیلی در همه مورد را داشتند. ارتباط مثبت و معنی داری بین مراقبت روانی اجتماعی و نگرش کودک نسبت به بیماری صرع وجود داشت (۰۵/۰>P). هیچ شواهدی در زمینه مشاوره روانی روتین در نمونه مورد بررسی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به این که نتایج مطالعه در خصوص مراقبت روانی اجتماعی، کمبود اطلاعات و نیاز به ارائه آموزش را در زمینه بیماری نشان می دهد لذا توجه و مداخله در نگرانی ها نوجوانان مبتلا به صرع از طریق ارائه مواد آموزشی مانند پمفلت و کتابچه یا طراحی و معرفی سایت اینترنتی مخصوص این بیماران، برپایی جلسات آموزشی و بحث گروهی برای نوجوانان می تواند نگرانی های آن ها را کمتر و نگرش را بهبود بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه اکبربگلو
Department of Nursing, Ourmieh University of Medical Sciences,Orumieh, Iran
لیلا ولیزاده
Department of Nursing, Tabrize Faculty of Nursing and Midwifery. Tabriz University of Medical Sciences, Tabrize, Iran
وحید زمان زاده
Department of Nursing, Tabrize Faculty of Nursing and Midwifery. Tabriz University of Medical Sciences, Tabrize, Iran