اثربخشی آموزش تنظیم هیجانی بر عاطفه منفی و تاب آوری مادران دارای فرزند معلول
محل انتشار: نشریه روان پرستاری، دوره: 6، شماره: 5
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 128
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-6-5_004
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: خشم، افسردگی، غم، ناامیدی، کینه توزی، لجبازی، ترس، اضطراب، احساس گناه و ناسازگاری در مادران دارای فرزند معلول به دلیل تجربه شرایط سخت و انتظارات فراتر از توانایی آنها، ممکن است با شدت بیشتری نسبت به مادران عادی، وجود داشته باشد، لذا مدیریت هیجانات، کاهش عواطف منفی و افزایش تاب آوری می تواند به بهبود وضعیت روانی مادران کمک کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش تنظیم هیجانی بر عاطفه منفی و تاب آوری مادران دارای فرزند معلول در شهرستان اشکذر انجام شده است.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماری پژوهش شامل ۲۶۷ نفر از مادران دارای فرزند معلول که در اداره بهزیستی شهرستان اشکذر پرونده داشتند، بود. به منظور انجام آموزش، دو گروه ۱۵ نفره تحت عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه ها گمارده شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) بود. گروه آزمایش پس از ۸ جلسه آموزشی (۹۰ دقیقه ای و ۲ جلسه در هفته) و گروه کنترل بدون مداخله، همزمان با گروه آزمایش پس آزمون را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از مهمترین شاخص های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد.
یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات آزمودنی های گروه های آزمایش و کنترل در پس آزمون وجود دارد. به عبارتی آموزش تنظیم هیجانی باعث کاهش میانگین نمرات عاطفه منفی و افزایش میانگین نمرات تاب آوری مادران دارای فرزند معلول شده است (۰۰۱/۰ > P).
نتیجه گیری: آموزش تنظیم هیجانی می تواند به عنوان یک روش آموزشی موثر، عاطفه منفی را در مادران دارای فرزند معلول کاهش داده و برعکس تاب آوری را در آنان افزایش دهد و در نهایت، می تواند الگوی مطلوب و کارآمدی برای ارتقای سازگاری، شادابی و بهزیستی آنان تلقی گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدرضا جوادیان
Department of Sociology, Yazd University, Yazd, Iran
لیلی خالقی
Social Welfare Organization of Ashkezar, Yazd, Iran
منصور فتحی
Allameh Tabatabaei University, Faculty of social sciences, Department of social work,
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :