اثربخشی آموزش فراشناخت و ذهن آگاهی بر بهزیستی اجتماعی و امید به زندگی پرستاران

مقدمه: پرستاران نقش اصلی را در ارائه خدمات سلامت دارند بنابراین ارتقای بهزیستی اجتماعی و امید به زندگی آنان با بهبود عملکرد شغلی همراه است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش­های ذهن­آگاهی و فراشناخت بر بهزیستی اجتماعی و امید به زندگی پرستاران انجام شد. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با پیش آزمون-پس آزمون ۶۰ نفر از پرستاران بیمارستان­های سیرجان به طور تصادفی در سه گروه ۲۰ نفره شامل؛ دو گروه مداخله (یک گروه برای آموزش ذهن­آگاهی و دیگر آموزش فراشناخت) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. آموزش ذهن­آگاهی مبتنی بر رفتار اجتماعی و آموزش مهارت­های اجتماعی با رویکرد فراشناخت برای گروه مداخله استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کییز و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر قبل و بعد از مداخله ی آموزشی استفاده گردید. دادها با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمونهای توصیفی و تحلیلی آنالیز شدند. سطح معنی داری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمرات در ابعاد بهزیستی اجتماعی در گروه­های مداخله بعد از اجرای آموزش فراشناخت و ذهن­آگاهی افزایش داشت. بیشترین افزایش در گروه­های ذهن­آگاهی و فراشناخت به ترتیب مربوط به خرده مقیاس­های مشارکت اجتماعی و پذیرش اجتماعی بود. آنالیز کواریانس نشان داد که آموزش­های ذهن­آگاهی و فراشناخت بر بهزیستی اجتماعی و امید به زندگی پرستاران اثر مثبت داشته است (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: آموزش­های ذهن آگاهی و فرا شناخت می­توانند اثرات مفید بر بهزیستی اجتماعی و امید به زندگی شاغلین گروه­های شغلی در معرض استرس بالا مانند پرستاران داشته باشد.

کلیدواژه ها:

life expectancy ، social well-being ، mindfulness ، metacognition ، nurses ، امید به زندگی ، بهزیستی اجتماعی ، ذهن آگاهی ، فراشناخت ، پرستاران