بررسی تغییرات استرس اکسیداتیو-آنتی اکسیدان های قلبی متعاقب مصرف عصاره خارخاسک و کروسین پس از یک جلسه فعالیت ورزشی وامانده ساز در بافت قلب موش های صحرایی نر سالمند

هدف :هدف از انجام این تحقیق، بررسی تغییرات استرس اکسیداتیو-آنتی اکسیدان های قلبی متعاقب مصرف عصاره خارخاسک و کروسین پس از یک جلسه فعالیت ورزشی وامانده ساز در بافت قلب موش های صحرایی نر سالمند است. روش: روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بود. در این مطالعه از موش های نر سالمند نژاد ویستار و میانگین وزنی ۳۰۰ گرم با محدوده سنی ۱۴ تا۱۸ ماه بعنوان جامعه آماری استفاده شد. تعداد ۵۶ سر موش بعنوان نمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی به ۷ گروه ۸ تایی شامل کنترل، تمرین وامانده ساز، تمرین+کروسین دوز ۵۰ میلیگرم، تمرین+کروسین دوز ۱۰۰ میلیگرم، تمرین+خارخاسک دوز ۱۰۰ میلیگرم، تمرین+خارخاسک دوز۲۰۰ میلیگرم، تمرین+خارخاسک دوز ۴۰۰ میلیگرم تقسیم شدند. موش ها کروسین و خارخاسک را به صورت حل شده در نرمال سالین ازطریق تزریق درون صفاقی دریافت نمودند. تمرین وامانده ساز یک جلسه انجام شد. بدین صورت که در ابتدا موش های صحرایی به مدت ۵ دقیقه با سرعت m/min ۸به گرم کردن پرداختند. در ادامه به ازای هر سه دقیقه دو متر بر دقیقه به سرعت نوار گردان افزوده می شد تاسرعت نوار گردان به۱۸ متر بر دقیقه برسد. پس از آن به ازای هر دو دقیقه، سه متر بر دقیقه به سرعت نوار گردان افزوده شد. این روند ادامه داشت تا هنگامی که موش های صحرایی دیگر توان ادامه تمرین را نداشتند.بلا فاصله پس از تمرین، موش ها به وسیله کتامین و زایلیزین بیهوش شدند وبافت قلب آنها توسط متخصصین برداشته شد. نتایج :جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها، جهت بررسی فرضیات تحقیق از آزمون آنالیز واریانس یک راهه استفاده خواهد شد. ضمنا آزمون شاپیرو-ویلک جهت بررسی طبیعی بودن توزیع و از آزمون لون برای بررسی همسانی واریانس گروه ها مورد استفاده قرار می گیرد . سطح معناداری نیز برای تمام محاسبات (p<۰/۰۵) در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد غلطت GPX در گروه های تمرینی با مصرف دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ کروسین نسبت به گروه تمرین درمانده ساز به طور معناداری بالاتر بود (p <۰/۰۵). همچنین غلطت GPX در گروه های تمرینی با مصرف دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ کروسین نسبت به گروه های تمرینی با مصرف دوزهای ۱۰۰ و ۲۰۰ خارخاسک به طور معناداری بالاتر بود (p <۰/۰۵)GPX در گروه تمرین وکروسین ۱۰۰ نسبت به گروه تمرین و خارخاسک ۴۰۰ به طور معناداری بالاتر بود (p <۰/۰۱). همچنین نتایج نشان داد غلطت SOD در گروه های تمرینی با مصرف دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ کروسین نسبت به گروه تمرین درمانده ساز به طور معناداری بالاتر بود(p<۰/۰۱). غلطت SOD در گروه های تمرینی با مصرف دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ کروسین نسبت به گروه های تمرینی با مصرف دوزهای ۱۰۰ و ۲۰۰خارخاسک به طور معناداری بالاتر بود (p <۰/۰۵) . همچنینSODدر گروه تمرین وکروسین ۱۰۰ نسبت به گروه تمرین و خارخاسک ۴۰۰ به طور معناداری بالاتر بود (p<۰/۱۷). نتیجه گیری :یافته های این مطالعه نشان داد که مصرف آنتی اکسیدان ها در جهت بهبود عملکرد بافت قلب افراد سالمندتوصیه می شود.

کلیدواژه ها:

کروسین ، خارخاسک ، آنتی اکسیدان ، سالمندی ، سوپراکسید دیسموتاز