بررسی لیچینگ سرباره کوره ریورب مس سرچشمه با استفاده از هیدروژن پراکسید و نانوذرات هماتیت

لیچینگ سرباره کوره ریورب مس سرچشمه با استفاده از اسید سولفوریک و هیدروژن پراکسید مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه آنالیزها  نشان داد که سرباره حاوی ۷/۰ درصد مس و ۷۵/۳۷ درصد آهن و عمده فازها و کانی‎های سرباره فایالیت، مگنتیت، دیوپسیت و کالکوپیریت است. تاثیر پارامترهای مختلف شامل اندازه ذرات، دما، pH، غلظت هیدروژن پراکسید و سرعت همزدن پالپ مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده با کاهش اندازه ذرات سرباره از ابعاد ۲۵۰-۱۵۰ به ۷۵-۴۸ میکرون حداکثر بازیابی مس و آهن به ترتیب از ۰۳/۲۳ و ۳۴/۲۲ درصد به ۱۴/۲۶ و ۱۲/۲۸ درصد افزایش یافت ولی با کاهش بیشتر اندازه ذرات سرباره تا کمتر از ۴۸ میکرون افزایش کمی در بازیابی مس و آهن مشاهده شد. با کاهش pH پالپ از ۴/۲ تا ۵/۱ میزان بازیابی مس و آهن به ترتیب از ۱۲/۱۸ و ۹۵/۲۰ درصد به ۱۴/۲۹ و ۰۴/۳۱ درصد افزایش یافت. تغییر در غلظت اولیه هیدروژن پراکسید بیشترین تاثیر را بر بازیابی مس از خود نشان داد. افزایش غلظت هیدروژن پراکسید از ۵/۰ تا ۲ مولار سبب افزایش بازیابی مس از ۱۴/۲۹ به ۱۲/۵۴ درصد شد ولی افزایش بیشتر غلظت هیدروژن پراکسید تا ۳ مولار، بازیابی آهن را تشدید کرد. افزایش دمای پالپ از ۳۵ تا ۴۵ درجه سانتی گراد سبب افزایش بازیابی مس از ۵/۵۳ تا ۵/۵۹ درصد شد ولی تاثیر افزایش دما تا ۵۰ درجه سانتی گراد بیشتر بر بازیابی آهن مشهود بود. استفاده از نانوذرات هماتیت در فرآیند لیچینگ، سبب بهبود عملکرد هیدروژن پراکسید و افزایش بازیابی مس شد.

کلیدواژه ها:

سرباره ریورب ، لیچینگ سرباره ، اسید سولفوریک ، هیدروژن پراکسید ، هیدرومتالورژی