اثر شادکامی بر تاب آوری با میانجی گری هوش عاطفی و هوش معنوی (مورد مطالعه: خبرنگاران روزنامه های کثیرالانتشار تهران)

این پژوهش با هدف بررسی اثر شادکامی بر تاب آوری خبرنگاران روزنامه های کثیرالانتشار تهران با در نظر گرفتن نقش میانجی هوش عاطفی و هوش معنوی انجام گرفت. از نظر روش شناسی، پژوهش حاضر کاربردی بوده و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه خبرنگاران روزنامه های کثیرالانتشار شهر تهران تشکیل می دهد که جامعه ای نامعین بوده و با استفاده از روش نمونه گیری ترکیبی (طبقه ای متناسب و در دسترس) بر طبق فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از چهار پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد، پرسشنامه هوش عاطفی شرینگ، پرسشنامه هوش معنوی کینگ و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل اطلاعات با روش مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار لیزرل نشان می دهد که شادکامی خبرنگاران روزنامه های کثیرالانتشار تهران، به طور مستقیم و همچنین با میانجی گری متغیرهای هوش عاطفی و هوش معنوی بر تاب آوری خبرنگاران اثر مثبت و معناداری دارد. در این پژوهش با توجه به نتایج، به مدیران سازمان های رسانه ای و خبرنگاران پیشنهاد می شود با همکاری و تعامل دوسویه نسبت به ایجاد زمینه های شادکامی در سازمان از قبیل تمرین شاد بودن، برگزاری دوره های مهارت هوش عاطفی و تمرین بیشتر جهت افزایش هوش معنوی در بین خبرنگاران تلاش نموده تا بدین ترتیب تاب آوری آن ها در محیط افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، هوش عاطفی ، هوش معنوی ، تاب آوری