آشکارسازی تنش های جانبی در پایه های پل با استفاده از مجموعه روش های ژئوفیزیکی

شناخت روند گسترش تنش های وارده بر پایه های پل ها ، سازه ها و بناهای تاریخی مورد توجه متخصصان سازه ، ژئوتکنیک و باستان شناسان است. در این راستا روش های ژئوفیزیکی ابزار هایی هستند که بدون تخریب می توانند آسیب پذیری آنها را در طول بهره برداری آشکار کنند. در این تحقیق مجموعه روش های لرزه نگاری ، سونداژ الکتریکی و توموگرافی ژئوالکتریکی برای تخمین استحکام پایه های پل ، تعیین پریود طبیعی زمین (T0 ) شرایط لایه بندی و ویژگی های پتروفیزیکی خاک ، تعیین روند تغییرات مقاومت الکتریکی در اثر تنش های وارده بر پایه های پل در استان مازندران استفاده شده است. مطالعات لرزه نگاری نشان می دهد متوسط سرعت موج برشی تا عمق 30 متر در محل پایه شرقی بیشتر از پایه غربی است . بنابر این سختی و تحمل بار در محل دو پایه متفاوت است. مطالعات ژئوالکتریکی نشان می دهد که به احتمال زیاد لایه سیلتی و رسی در محل پایه شرقی پل وجود دارد. توریع مقاومت الکتریکی در مقطع توموگرافی نشان میدهد که نشست پایه شرقی و میانی پل و تنش های جانبی وارده بر آن در طول چندین دهه بهره برداری عامل اصلی آسیب ها می باشد. از نتایج مطالعات می توان برای اتخاذ تصمیم مناسب در امر تحکیم پل استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

توموگرافی ژئوالکتریکی ، سونداژ الکتریکی ، لرزه نگاری ، پل ، تنش های جانبی