مطالعه تنوع ژنتیکی در گیاه دارویی ریحان Ocimum basilicum

ارزیابی تنوع ژنتیکی فرصتی برای مبابله با تهدیدان ناشی از افزایش جمعیت و بروز تنش های محیطی فراهم و به بهره برداری از منابع موجود ژنتیکی در برنامه های به نژادی و کمک به به نژادگران جهت تولید ارقام مطلوب کمک می کند. تنوع ژنتیکی موجود بین ژنوتیپ های گیاهی، راهبردهایی برای بهبود صفات ارائه می دهد. تنوع مورفولوژیک و بیوشیمیایی زیادی در جنس Ocimumوتود دارد. با توجه به روابط پیچیده موجود بین گونه های این جنس، ترکیبی از تنوع مورفولوژیکی، بیوشیمیایی، کاریوتیوی و نشانگرهای مولکولی برای تشخیص ژنوتیپ های ریحان مورد نیاز است. اگر چه گیاه ریحان ارزش دارویی بسیاری دارد اما مطالعات ژنتیکی گ سترده ای بر روی این گیاه انجام نشده است. فبدان چنین اطلاعاتی، موجب کندی روند اصلاحی این گیاه شده است. در این مقاله تلاش شد تا مروری بر مطالعات انجام شده برای بررس تنوع ژنتیکی ریحان با استفاده از صفات مورفولوژیک و متداول ترین نشانگرهای مولکولی انجام شود

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، ریحان ، صفات مورفولوژیک ، نشانگر ملکولی