مطالعه اتنوبوتانیکی گیاهان دارویی شهرکویری سمنان

قوم گیاه شناسی یا اتنوبوتانی بازیابی سنت هایی می باشد که هیچ ثبتی از آنها انجام نشده و درخطر نابودی هستند. هدف از این تحقیق بررسی فلور و شناسایی گیاهان دارویی و شناخت موارد ناشناخته و کاربرد آن ها براساس دانش و تجربه اهالی بومی سمنان بوده است. در این مطالعه که یک پژوهش کیفی در مقوله اتنوبوتانی است از تکنیک های کیفی گردآوری اطلاعات مانند مصاحبه و مشاهده مشارکتیاستفاده شد و پس از شناسایی منط قه با استفاده از نقشه های جغرافیایی روستاهای شهرستان سمنان شناسایی و تفکیک شدند و باورهای سنتی مردم و تجارب افراد بومی، خصوصیات دارویی گیاهان به صورت پرسشنامه ها ثبت گردید. ۶۸ گونه گیاه دارویی در میان مردم سمنان و روستاهای اطراف آن رواج دارد. طریقه مصرف و خواص درمانی آن ها در این تحقیق بررسی شد. خانواده های مهم شامل Lamiaceae نعناعیان، Asteraceae آفتاب گردان، Apiaceae چتریان، Fabaceae بغولات هستند. بیشترین مصارف گیاهان دارویی مربوط به بیماری های گوارشی، تقویت قلب و سیستم ایمنی، کاهش قند و چربی خون، درمان سنگ کلیه و عفونت و التیام زخم و جراحت می باشد. به نظر می رسد که مطالعات اتنوبوتانی گیاهان برای دستیابی به گیاه درمانی منطقه ضروری بوده و ایران و همچنینشهر سمنان ظرفیت مناسبی برای توسعه این عرصه در پزشکی دارد. همچنین به دلیل وجود محدودیت در منابع داخلی، توسعه ی طرح های اشتغال زایی برمبنای کشت و توسعه ی گیاهان دارویی سازگار با شرایط اکولوژیک منطقه، می تواند راهکار مناسبی برای حفظ منابع موجود باشد. باریجه، زعفران و گل محمدی از مهم ترین گیاهانی هستند که در استان سمنان با عنوان گیاهان دارویی کشت وصادرات می شوند.

کلیدواژه ها:

سمنان ، گیاهان دارویی ، اتنوبوتانیکی ، کاربرد سنتی ، درمان سنتی