رابطه بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی با سازگاری زناشویی در دانشجویان زن متاهل

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی با سازگاری زناشویی در دانشجویان زن دانشگاه آزاداسلامی شهر رشت انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویانزن است که در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ مشغول به تحصیل بوده اند و براساس آمار ارائه شده از دانشگاه ، ۱۵۰۰ نفر می باشند. حجم نمونه ۳۰۶ نفر از طریق جدول مورگان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. به منظور گرد آوری داده ها ازپرسشنامه بلوغ عاطفی سینگ و بهارگاوا (۱۹۸۴)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (۱۹۸۴) و پرسشنامهسازگاری زناشویی اسپانیر (۱۹۷۶) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگیپیرسون و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که بین بلوغ عاطفی و الگوهای ارتباطی با سازگاری زناشویی در دانشجویان زن رابطه وجود دارد و مقادیر همبستگی بین آنها از نظر آماری معنی دار است (p<۰/۰۱).

کلیدواژه ها:

بلوغ عاطفی ، الگوهای ارتباطی ، سازگاری زناشویی