واکاوی نیم رخ جنایی سیاست جنایی ایران در قبال تحولات دفاع مشروع

دفاع مشروع یا دفاع قانونی عبارت است از توانایی بر دفع تجاوز قریب الوقوع و ناحقی که نفس، عرض،ناموس، مال و آزادی تن خود یا دیگری را به خطر انداخته است. دفاع مشروع از جمله نهادهای موردپذیرش در حقوق کیفری است که با دارا بودن سابقه ای طولانی، به عنوان یک عامل موجهه، رکن قانونیجرم ارتکابی را زائل می سازد. دفاع مشروع دارای قدرتی بازدارنده است که هدف از آن جلوگیری ازخطرهایی است که رهایی از آن جز با ارتکاب جرم ممکن نیست از جمله شرایط دفاع مشروع این استکه: در شرایط حمله، تجاوز باید فعلیت داشته باشد تا دفاع در برابر آن مشروع باشد چنان که ماده ۱۵۶قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ بدان اشاره کرده است که یکی از شرایط دفاع مشروع فعلیت داشتنیا قریب الوقوع بودن خطر است. تناسب دفاع با حمله مهمترین جنبه و بعد دفاع می باشد پس پاسخ دفاع بایدبا حمله متناسب باشد. بنابراین با وجود شرایط ذیل در دفاع مشروع چنانچه کسی که در مقام دفع تجاوز وحمله ناحق و غیرموجه برآید مجازات نمی شود و اگر اتهامی از این حیث به دفاع کننده وارد باشد دادگاهبه این موضوع رسیدگی و حکم برائت صادر خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

دفاع ، دفاع مشروع ، علل موجهه جرم ، قانون مجازات مصوب ۱۳۹۲