حق آزادی انتخاب وکیل و استقلال نهاد وکالت از حاکمیت

وکیل به عنوان یک مصلح اجتماعی و مدافع حقوق بشر باید از استقلال کامل برخوردار باشد. وابستگی اوجز به اصول عدالت و آرمان های ارزش انسانی، مقتضیات دفاع مستقل را از بین خواهد برد. بدیهی استکه آزادی اجرای عدالت، دفاع از تضمین های دادرسی عادلانه و مسئولیت آگاهی بخشی مردم در زمینهحقوق بشر بامماشات، مصلحت اندیشی و منافع جویی منافات دارد. عدم استقلال کامل وکلا موجباتنوعی از تشویش را در جهت انتخاب آزادانه وکیل فراهم خواهد آورد و در تنافی با احساس امنیت قضایی،آزادی و استقلال دفاعی دادخواه نهایتا منجر به واهمه او از سیستم دادرسی خواهد بود. تبعات عدم وجوداحساس امنیت قضایی جبران ناپذیر می باشد.در اسناد بین المللی مرتبط با حقوق بشر علی الخصوص در ماده ۱۴ میثاق جهانی حقوق مدنی و سیاسی،حق آزادی انتخاب وکیل تضمین شده است. اما کشور ایران علیرغم امضای این سند بین المللی، قوانینی راوضع نموده که حق انتخاب آزادانه وکیل را محدود می نماید. همچنین استقلال نهاد وکالت در دهه هایاخیر با چالش های خاصی روبرو بوده است. به نظر می رسد بایست در جهت آزادی انتخاب وکیل و لزومتضمین استقلال نهاد وکالت، گام های عملی برداشت و قوانین را اصلاح نمود.

کلیدواژه ها:

وکیل ، وکالت ، آزادی ، اسناد بین المللی ، حقوق بشر