نظام کلی معماری و یافته های جدید مرتبط در جنوب خاوری تختگاه تخت جمشید؛ آبراهه های زیرزمینی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 180

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IAEJ-4-1_011

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1400

چکیده مقاله:

کاوش آبراهه های تخت جمشید از زمان هرتسفلد و سپس دیگر کاوشگران با هدف شناسایی معماری و نظام آبراهه ها آغاز شد. با این حال بخش های انتهایی این شبکه تا یکی دو دهه اخیر کاوش نشده باقی مانده بود. در دوره نخست، کاوش های جدید آبراهه ها که بین سال های ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ صورت گرفت، بخش انتهایی و خروجی اصلی آبراهه ها در گوشه جنوب شرقی تختگاه شناسایی گردید. با آغاز دوره دوم کاوش ها از سال ۹۱، در ابتدا با تمرکز کاوش بر امتداد اصلی خروجی آبراهه ها که در گوشه جنوب خاوری تختگاه قرار گرفته، یک مسیر موقت برای برون رفت آب از داخل آبراهه های زیرزمینی ایجاد گردید و در عین حال شواهد جدیدی از وضعیت محدوده جنوبی تختگاه تخت جمشید در دوره هخامنشی حاصل شد. از جمله چند آبراه در محدوده کارگاه کاوش که براساس شکل و جهت آن ها، امکان بازسازی نسبی محدوده مجاور دیواره جنوبی تختگاه به وجود آمد. به منظور ادامه و تکمیل فعالیت های فصل ۱۳۹۱ آبراهه ها، فصل دوم این کاوش ها نیز در تابستان ۱۳۹۳ به انجام رسید و در نهایت جزئیات ونکات جدیدی در خصوص نقشه کلی آبراهه های ساختمان خزانه و همچنین آگاهی های جدیدی درباره دیواره جنوبی تختگاه به دست داد.

نویسندگان

احمدعلی اسدی

استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه هنر شیراز، پژوهشگر باستان شناسی پایگاه تخت جمشید بین سال های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۲، سرپرست کاوش آبراهه های تخت جمشید از سال ۱۳۹۱ و عضو هیئت راهبردهای پایگاه های تخت جمشید و پاسارگاد تاکنون