نقش واسطه ای باورهای هوشی در رابطه بین سبک رهبری مدیران و سازگاری فردی اجتماعی دانش آموزان ایرانشهر

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه ای باورهای هوشی در رابطه بین سبک رهبری مدیران و سازگاری فردی اجتماعی دانشآموزان ایرانشهر انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر، از نوع کاربردی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگیمی باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان ابتدایی شهر ایرانشهر می باشد که تعداد آنها ۲۸۶۶۱ نفر بوده و حجم نمونه با استفاده ازجدول مورگان ۳۷۸ نفر انتخاب خواهد شد. روش نمونه گیری در این تحقیق به صورت طبقه ای تصادفی می باشد. برای گردآوریاطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده شد که دارای روایی محتوایی بوده و پایایی ان از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرارگرفت. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزارهای Spss و PLS صورت گرفت. نتایج بدست آمده حاکی ازآن است که آماره معنی داری بین متغیر سبک رهبری مدیران و سازگاری فردی اجتماعی دانش آموزان برابر (۴/۶۵۷) می باشد وضریب مسیر مابین این دو متغیر برابر (۰/۲۶۹) است، همچنین آماره معنیداری بین متغیر سبک رهبری مدیران و باورهای هوشی برابر (۲۰/۳۳۹) میباشد و ضریب مسیر مابین این دو متغیر برابر (۰/۷۲۵) است و میزان تاثیر مثبت متغیر سبک رهبری مدیران بر باورهای هوشی را نشان می دهد. آماره معنیداری بین متغیر باورهای هوشی و سازگاری فردی اجتماعی دانش آموزان برابر (۳/۲۴۲) می باشد وضریب مسیر مابین این دو متغیر برابر(۰/۲۶۳) است و بررسی ضرایب غیر مستقیم نشان می دهد که سبک رهبری مدیران بر سازگاری فردی اجتماعی دانش آموزان با توجه به نقش میانجیگری باورهای هوشی تاثیر دارد. براین اساس کلیه فرضیه های تحقیق مورد تایید قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری مدیران ، باورهای هوشی ، سازگاری فردی اجتماعی