بررسی سازه‌ای دکل خود ایستا برای خط 500KV±

با توجه به توسعة کشور و نیاز به انرژی الکتریسیته، شبکه‌ های تولید و انتقال انرژی الکتریسیته از اهمیت خاصی برخوردار هستند. یکی از عیوب شبکه های انتقال در مسافت های طولانی، افت انرژی می باشد که جهت برطرف کردن این نقص، یا باید ولتاژ را افزایش داد یا از انتقال جریان مستقیم استفاده کرد. انتقال توسط جریان مستقیم به لحاظ کم بودن هزینه ها نسبت به جریان متناوب بهتر می باشد. همچنین جریان مستقیم به لحاظ پایدار بودن، می تواند به راحتی جهت انتقال انرژی الکتریسیته تا فواصل طولانی استفاده شود. وابسته نبودن جریان مستقیم به فرکانس جریان، می تواند یکی دیگر از مزیت های این نوع خطوط باشد که می توان از این خاصیت جهت اتصال دو شبکة برق غیر هم فرکانس استفاده کرد. در ایران، شبکه برق جریان مستقیم هنوز استفاده نشده است و امید است که از این نوع خطوط هم در آینده استفاده شود. با توجه به اینکه 65 درصد هزینه های ایجاد الکتریسیته مربوط به انتقال آن به نقاط مصرف می باشد، لزوم توجه و بررسی خطوط انتقال انرژی الکتریسیته مشخص می شود و دکلها نیز از اجزاء اصلی خطوط انتقال هستند که بهینه سازی این دکلها، تأثیر زیادی در بهینه سازی خطوط انتقال دارد. در این مقاله دکل?500KV مورد مطالعه قرار گرفته و مناسب ترین دکل که با شرایط اقلیمی و فن آوری کشور ایران سازگار می باشد از نظر هندسه طرح گردیده و سپس طرح هندسی این نوع دکل، براساس مسائلی نظیر حداقل فواصل الکتریکی، بدست آمده و این دکل با در نظر گرفتن ترکیبات بارهای وارده با استفاده از برنامه سازه‌ای STAAD/Pro Release 1998 مورد تحلیل و طراحی قرار گرفت و در انتها با یک جمع بندی برای شرایط خاص کشور ایران، ضوابط و معیارهای هندسی، نوع دکل و طرح این دکل ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

دکل خود ایستا ، خط انتقال نیرو ، جریان مستقیم