با تاملی در الگوهای «تصمیم گیری»؛ نسبت دولت و سیاست خارجی

در این مقاله، به بررسی جنبه های واقع گرایانه، یعنی مولفه های دولت، سیاست خارجی، قدرت، امنیت، مناقشه و جنگ خواهیم پرداخت. منظور ما از واقع گرایانه آن است که این موضوع ها براساس اصول واقع گرایی و نوواقع گرایی، موضوع هایی مهم برای مطالعه روابط بین الملل هستند. البته دلیلی ندارد که خود را محدود به طرح مسائل رئالیستی درباره این موضوع ها نماییم و حتی برعکس، بعضی از نتیجه گیری هایی که در اینجا شده است آن نتایجی نیست که معمولا رئالیزم می گیرد. هدف ما این است که برخوردی انتقادی با این مولفه ها صورت دهیم. اگرچه این مدعا که مولفه های رئالیستی مذکور همچنان باید محور اصلی مطالعه روابط بین الملل باشند، یک موضوع مناقشه برانگیز است، اما براساس برخی دلایل، حداقل باید کار را با همین موضوع آغاز کنیم، چرا که از هرچه بگذریم این مولفه ها در قرن گذشته به طور عمده، مورد بحث و جدل واقع شده اند