موازنه فراگیر: چارچوبی تحلیلی برای تبیین نقش و تاثیر قومیت بر سیاست خارجی

واقع گرایی و نوواقع گرایی به عنوان رهیافت مسلط بر مطالعات روابط بین الملل و سیاست خارجی با تاکید بر دولت گرایی و غلبه عنصر ساختار بر نظام بین الملل، قائل به نقش و تاثیر قومیت و گروه های قومی بر سیاست خارجی دولت ها نیست. در حالی که با پایان جنگ سرد، شاهد گسترش تاثیرگذاری متغیر قومیت بر ترتیبات امنیتی سیستم های تابع، به ویژه خاورمیانه هستیم. نوشتار حاضر با تشریح ناکارآمدی تبیین رئالیستی کلاسیک در تحلیل این روند رو به رشد، نظریه "موازنه فراگیر را به عنوان الگوی مناسب برای توضیح تاثیر قومیت و گروه های قومی بر سیاست خارجی دولت ها، به ویژه در خاورمیانه عرضه می نماید.

کلیدواژه ها:

خاورمیانه