ارزیابی اثر فرایندهای مدیریت دانش در فعالیت های دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران

مدیریت دانش، روشی برای بهبود عملکرد، بهره وری، کارآمدی، تسهیم و استفاده از اطلاعات درون سازمان و ابزاری برای تصمیم گیری بهینه در سازمان هاست. در این پژوهش محققین در پی آن هستند که اثر فرایندهای مدیریت دانش را بر فعالیت های دیپلماسی دفاعی ارزیابی نمایند. اهمیت این پژوهش از آنجاست که کاهش هزینه ها را در سازمان های دفاعی در پی دارد و موجب خلق مزیتی پایدار و رقابتی و نوآورتر شدن آنها می گردد. بهره گیری از فرایندهای مدیریت دانش در فعالیت های دیپلماسی دفاعی به مسئولین و کارگزاران این امکان را می دهد که بر اساس نظریه های مدیریت دانش از جمله مدل استیو هالس همواره در جستجوی دانش جدید و حذف دانش مازاد باشند. ارزیابی حاصله حاکی از آن است که فرایندهای مدیریت دانش در تحقق اهداف دیپلماسی دفاعی (مهندسی محیط امنیتی، کسب منافع اقتصادی، دستیابی به تجهیزات دفاعی مورد نیاز، ثبات سازی و کنترل تسلیحات) و نتایج دیپلماسی دفاعی (تهدیدزدایی، امنیت زایی و بازدارندگی) اثر قابل توجه دارد

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، مدیریت دانش ، دیپلماسی دفاعی