نگاهی مجدد به مقوله ارکان در طب سنتی ایران

مقدمه: امور طبیعیه که شالوده و اساس سلامت و حیات انسان از دید طب ایرانی بر آن بنا نهاده شده است بر هفت اصل کلی استوار می باشند که ارکان، اولین آن ها است. گرچه پرداختن به مبانی علمی و عقلی این چهار رکن از مباحث فلسفه قدیم است، لیکن؛ به دلیل قطع ارتباط پویندگان این رشته با علوم پایه و پیش نیازهای طبیب سنتی و همچنین به دلیل تغییرات مفهومی و کاربردی واژگان در طول زمان، بررسی مفهومی و موضوعی آن ها از جمله گام های نخستین برای درک بهتر و ایجاد ارتباط با منابع و دانش طب ایرانی به شمار می رود. روش بررسی: در این تحقیق؛ یازده منبع طبی، پنج منبع فلسفی و چهار فرهنگ لغت مورد بررسی واقع شده اند که جمع بندی مطالب استخراج شده از آنها به صورت خلاصه و کاربردی در بخش نتایج و بحث منعکس گردیده است. یافته ها و نتیجه گیری: همان گونه که از مطالب این پژوهش بر می آید؛ گرچه ارکان (مایه ها، عناصر و اسطقسات) محدود به چهار کلمه آشنای آب، هوا، آتش و خاک هستند ولی، مفهوم اصلی و جایگاه وجودی آنها بسیار متفاوت با مفهوم عناصر امروزی (عناصر جدول مندلیف) و معانی امروزی آب، آتش، هوا و خاک است. شاید بتوان مفاهیم و خواص مرتبط با این مایه ها را به نوعی با ذرات زیر اتمی و بنیادین دانش فیزیک امروز مقایسه نمود.

کلیدواژه ها:

Four elements ، cosmic elements ، primordial essences ، elementary principles ، temperament ، Persian Medicine and Traditional Iranian Medicine. ، ارکان ، عناصر ، مایه ها ، اسطقسات ، مزاج ، طب سنتی ایران ، طب ایرانی