پایایی
توسعه در یک جامعه ی شهری، تامین حد مطلوبی از رشد تولید اقتصادی و نرخ اشتغال، رفاه اجتماعی و محیطی سالمو پاک را شامل می شود.
توسعه ی پایدار شهری، پدیده ای است که با ابعاد پیچیده ی کالبدی، اقتصادی، اجتماعی وزیست محیطی همراه است. از آنجایی که حضور فعالانه افراد در صحنه های گوناگون جامعه و به اصطلاح مشارکت سیاسی واجتماعی آنان، از عوامل بسیار مهم و حیاتی در امر
توسعه به شمار می آید، مدیریت و بهبود این حضور فعالانه در تمامیعرصه ها و با توجه به همه ی گروه های جامعه ضروری به نظر می رسد. نهادسازی و ایجاد شرایط ساختاری مناسب، گسترشو تعمیق مشارکتهای مردمی نیازمند سازماندهی میباشد. هر چند که مشارکت الزاما در چارچوب سازمانها و تشکل هاصورت نمی گیرد ولی سازمان ها و تشکل های مردمی آنرا نهادینه می کنند. امروزه در جوامع پیشرو، ارتباط مردم با حکومتو دولتها و جلب مشارکت هر چه بیشتر آنان در امور مختلف از طریق نهادهایی صورت میگیرد که به سازمان اجتماعمحور معروف گردیدهاند. این پژوهش به بررسی تحلیلی
توسعه پایدار شهری با تاکید بر مفاهیم
توسعه اجتماع محور پرداختهاست. روش عمده بکار گرفته در این پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلی است که در یک کلیت منطقی در قالب فرآیند علمی، بااستفاده از منابع اسنادی و کتابخانه ای به بحث و نتیجه گیری منتهی شده است.