حذف جیوه از محلول آبی با جاذب اکسید گرافن اصلاح شده و اندازه گیری با سیستم تزریق جیوه

در این تحقیق جاذب اکسید گرافن بوسیله لیگاند آمونیم پیرولیدین دی تیو کربامات ) APDC ( و سورفکتانت ستیل تری متیل آمونیوم کلرید (CTAC) اصلاح گردید و استخراج فاز جامد همراه با دستگاه سیستم جریان تزریق جیوه برای پیش تغلیظ و اندازه گیری جیوه استفاده شد. در این روش pH بهینه ۵ برای جذب مطلوب جیوه بدست آمد. پس از عبور این محلول از ستون، کمپلکس های جذب شده روی جاذب به وسیله ۳ میلی لیتر اسید نیتریک ۱ مولار شویش شد. اثر عواملی مانند اثر pH ، نوع و غلظت شوینده، حجم شوینده، غلظت لیگاند و اثر یون مزاحم روی بازیابی جیوه مورد بررسی قرار گرفت. حد تشخیص جیوه در شرایط بهینه برابر ۰۱۵ / ۰ نانو گرم برمیلی لیتر بدست آمد. در شرایط بهینه فاکتور تغلیظ ۲۵ و انحراف استاندارد نسبی برای ۱۰ بار اندازه گیری در غلظت ۱۰ نانو گرم بر میلی لیتر جیوه ۹۷ / ۲ % می باشد. داده ها نتایج تجزیه ای خوب را نشان می دهد سپس روش برای اندازه گیری مقادیر ناچیز جیوه در چند نمونه آب مورد استفاده قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

استخراج فاز جامد ، اکسید گرافن ، آمونیوم پیرولیدین دی تیو کربامات ، جیوه( II ) ، ستیل تری متیل آمونیوم کلرید