مطالعه تغذیه برگی عناصر کم مصرف (آهن، روی و منگنز) بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیای قرمز (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط قطع آبیاری

به منظور بررسی تغذیه برگی عناصر آهن، روی و منگنز بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز تحت شرایط قطع آبیاری، پژوهشی در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ در مزرعه ای تجاری واقع در شهرستان مبارکه به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گردید. کرت های اصلی شامل سطوح قطع آبیاری در سه سطح: شاهد (بدون قطع آبیاری)، یک نوبت قطع آبیاری در مرحله گلدهی و یک نوبت قطع آبیاری در مرحله خمیری دانه و محلول پاشی عناصر ریز مغذی در پنج سطح شامل شاهد (محلول پاشی با آب معمولی)، محلول پاشی منگنز (با غلظت ۵/۱ در هزار)، روی (با غلظت ۵/۱ در هزار)، آهن (با غلظت ۲ در هزار) و ترکیب این سه عنصر به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین ارتفاع بوته (۸/۶۱ سانتی متر)، تعداد دانه در غلاف (۲/۶ عدد) و طول غلاف (۱/۱۱ سانتی متر) در شرایط کاربرد تلفیقی عناصر کم مصرف مشاهده گردید که در مقایسه با شاهد (عدم کاربرد عناصر کم مصرف)، به ترتیب به میزان ۲/۱۷، ۷/۳۴ و ۸/۱۶ درصد افزایش داشت. کمترین وزن صد دانه (۳/۲۶ گرم) در شرایط قطع آبیاری در مرحله گلدهی مشاهده گردید که در مقایسه با شاهد (عدم قطع آبیاری)، ۷/۲۴ درصد کاهش داشت. محلول پاشی توام عناصر ریزمغذی در شرایط عدم قطع آبیاری، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و خمیری دانه باعث افزایش عملکرد دانه به ترتیب به میزان ۱/۲۱، ۸/۴۱ و ۸/۹ درصد نسبت به شاهد (عدم محلول پاشی) گردید. بر اساس نتایج، در شرایط منطقه مورد مطالعه، محلول پاشی عناصر کم مصرف به ویژه کاربرد تلفیقی آنها می تواند موجب بهبود عملکرد لوبیا گردد.

کلیدواژه ها:

بقولات ، تنش کم آبی ، محلول پاشی ، مرحله خمیری دانه ، وزن صد دانه