رابطه بین فاکتورهای منابع انسانی با درگیر شدن شغلی معلمان تربیت بدنی

منابع انسانی از ارزشمندترین سرمایه های هر سازمان است؛ زیرا سایر عوامل مانند تکنولوژی، سرمایه و اطلاعات وابسته به نیرویانسانی است. علی رغم پیشرفت های فنی و تکنیکی جدید، هنور هیچ عاملی نتوانسته جایگزین نیروی انسانی شود و انسان به عنوانیک عامل کلیدی در سازمان مطرح است (اسپرینگر، ۲۰۱۱). در واقع مدیریت منابع انسانی استفاده از نیروی انسانی در جهت اهداف سازمان است و شامل فعالیت هایی نظیر کارمندیابی و جذب، آموزش، حقوق و دستمزد و روابط سازمانی می شود. به عبارتیدیگر مدیریت منابع انسانی تابعی در سازمان است که عملکرد کارکنان را در خدمت رسانی به اهداف استراتژیک کارفرما، به حداعلاء می رساند (بورا و همکاران، ۲۰۱۲). یکی از مهم ترین پیامدهای اقدامات مدیریت منابع انسانی افزایش درگیرشدن در شغل کارکنان سازمان می باشد. درگیری شغلی یک متغیر اخلاقی و درون فردی است که بیان گر میزان مسئولیت پذیری یک فردمی باشد. از این رو سازمان های امروزی به دنبال راه هایی می گردند تا از طریق آن کارکنان را به تلاش و کوشش بیش تر وادارند یا بهاصطلاح به دنبال درگیر کردن بیش تر کارکنانشان در کار می باشند (موحسان و همکاران، ۲۰۱۷). هدف اصلی این تحقیق مطالعه رابطه بین حفظ و نگهداشت آموزش، روابط بین کارکنان با درگیر شدن شغل در بین معلمان تربیت بدنی استان گلستان می باشد.