زیرساختهای دانشی و فناورانه ضروری برای طراحی و تکوین پهپادهای فوق سریع و مانورپذیر

به اعتقاد طراحان نظامی، پهپادها، درصورت بهکارگیری در کنار وسایل پرنده سرنشیندار، جزء جداییناپذیر از ساختار نیروهای هوایی درآینده خواهندشد. این پیشبینی مبتنی بر این فرض است که پهپادها در صورت داشتن سرعت و چالاکی کافی پتانسیل الحاق یا حتی جایگزینی هواگردهای سرنشیندار را دارا میباشند. اما پیش از آنکه این جایگزینی پذیرفته شود، فناوریهای مرتبط با توسعه آنها باید کاملا درک شود. هدف از پژوهش حاضر شناسایی فرصتهای تحقیقاتی بلندمدت برای پشتیبانی از توسعه فناوریهای مرتبط با پهپادهای سریع ومانورپذیر است. درقالب این بررسی توسعههای فناورانهای که عملکرد و بقاپذیری نسلهای بعدی پهپادها را با صرف هزینه کمتر بهبود میبخشند، شناسایی شده همچنین زمینههای تحقیقات بنیادی فناوریهای مواد، سازه و هوانوردی پیشنهاد خواهد شد. تمرکز بر نوآوریهای فناورانهای است که در افق 1404 یعنی پانزدهسال آینده آماده بهرهبرداری در صنایع مرتبط میشوند. با استفاده از نتایج این پژوهش، بخش مهمی از سرخطهای کلی ارتباط بین صنعت و دانشگاه در زمینه پهپادها طی سالهای آتی نیز تدوین خواهد شد