تاثیر ذهن آگاهی مثبت بر خلق مثبت ومنفی وکیفیت خواب در افراد مبتلا به بی خوابی

بی خوابی یک اختلال شایع در جوامع امروزی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی ذهن آگاهی مثبت برخلق مثبت و منفی وکیفیت خواب در بیماران مبتلا به بیخوابی است. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با استفاده از گروه پیش آزمون, پس آزمون و کنترل می باشد و جامعه ی آماری, افراد مبتلا به بی خوابی هستند که در سال ۱۳۹۹ به تعدادی از مراکز درمان مراجعه کرده اند. اعضای جامعه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، شاخص شدت بی خوابی, مقیاس عاطفه ی مثبت ومنفی و شاخص کیفیت خواب می باشد. در مرحله ی پیش آزمون ابتدا پرسشنامه ی شاخص شدت بی خوابی اجرا شد و گروه آزمایش تحت مداخله ی ذهن آگاهی مثبت قرار گرفتند. سپس پرسشنامه ها مجددا بررسی شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویراست ۲۲ و روش آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. افزایش نمره عاطفه مثبت، کاهش نمره عاطفه منفی و بهبود کیفیت خواب در افراد دچار اختلالات خواب را نشانداد. مداخلات ذهن آگاهی مثبت جهت افزایش خلق مثبت و کاهش خلق منفی و بهبود کیفیت خواب برای درمان افراد مبتلا به اختلال خواب موثر است

کلیدواژه ها:

بیخوابی ، خلق مثبت و منفی ، ذهن آگاهی مثبت ، کیفیت خواب