اثر بخشی آموزش کنترل خشم بر خودکارآمدی و تنظیم هیجان در دانش آموزان دختر با علائم سندرم پیش از قاعدگی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش کنترل خشم بر خود کار آمدی و تنظیم هیجان در دانش آموزان با علائم سندرم پیش از قاعدگی در شهر تهران بود. طرح پزوهشی از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جاگماری شدند. داده های پژوهش با استفاده از فرم ارزیابی علائم قبل از قاعدگی، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱ )، پرسشنامه خودکارامدی شرر جمع آوری شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها باتوجه به ماهیت پژوهش حاضر از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری Mancova به منظور کنترل اثرات پیش آزمون، همچنین متغیرهای همگام، استفاده شد. در این پژوهش تحلیل های آماری بوسیله نرم افزار ( SPSS-۲۲ ) انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان دادند که تفاوت معناداری بین میانگین نمرات خودکارآمدی و تنظیم هیجان دانش آموزان با سندروم پیش از قاعدگی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل وجود دارد p>۰/۰۰۰۱ بنابراین آموزش کنترل خشم منجر به افزایش خودکارآمدی و تنظیم هیجان روانشناختی در دانش آموزان دختر مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی می شود

کلیدواژه ها:

آموزش کنترل خشم ، خودکارآمدی ، تنظیم هیجان ، سندرم پیش از قاعدگی