رابطه ی بین ابعاد کمال گرایی با خودشیفتگی در دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد تهران

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین ابعاد کمال گرایی با خودشیفتگی در دانشجویان است. روش این پژوهش از نوع همبستگی است.جامعه ی آماری این پژوهش شامل،کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بودند،که ازاین تعداد، ۲۲۳ نفر نمونه به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودشیفتگی NPI-۱۶ هال ۱۹۷۹، ابعاد کمال گرایی هویت ۱۹۹۱ به ترتیب با اعتبار ۰/۷۹ ، ۰/۹۰ استفاده شده است. داده ها به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره دو مجموعه ی منظم با روش همزمان با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین ابعاد کمالگرایی (خودمدار، دیگر مدار، جامعه مدار) با خودشیفتگی در دانشجویان، رابطه مثبت و معنادار است.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، رابطه و خود شیفتگی