اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی زنان ساکن در خانه سالمندان شهر تهران

پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی زنان ساکن در خانه سالمندان شهر تهران بود. روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی سالمندان زن خانهی سالمندان شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش ( ۱۵ نفر) و کنترل ( ۱۵ نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند و به پرسشنامه شادکامی آکسفورد آرگیل و کراسلند ( ۱۹۸۹ ) پاسخ دادند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۱۲ جلسه برنامه ی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (فورمن و هربرت، ۲۰۰۸ ) را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.نتایج نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی زنان ساکن در خانه سالمندان شهر تهران، مورد تائید قرارگرفته است و زنان سالمند سرای سالمندان گروه آزمایش نسبت زنان سالمند سرای سالمندان گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، شادکامی بیشتر داشتند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب شادکامی زنان ساکن در سرای سالمندان شود

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، شادکامی ، سالمندان