اثر بخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی-رفتاری برکاهش اختلالات خواب و مشکلات ارتباطی کودکان ۵-۷ سال شهر مشهد

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی-رفتاری برکاهش اختلالات خواب و مشکلات ارتباطی کودکان ۵-۷ سال شهر مشهد است. این پژوهش بر حسب هدف کاربردی و براساس شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کودکان ۵-۷ سال شهر مشهد تشکیل می دهند. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان ۵-۷ سال شهر مشهد که دارای مشکلات بیخوابی و مشکلات ارتباطی هستند تشکیل می دهند. که برای تکمیل پرسشنامه از والدین کودکان نمونه تحقیق کمک گرفتیم. برای این منظور نمونه ای به حجم ۳۰ نفر از بین کودکان ۵-۷ سال شهر مشهد به صورت در دسترس انتخاب شدند، که ۱۸ نفر پسر و ۱۲ نفر دختر بودند این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی ( ۱۵ نفر) و کنترل ( ۱۵ نفر) جایگزین شدند. از این ۱۵ نفر در هر گروه ۹ نفر پسر و ۶ نفر دختر بودند. گروه آزمایش به مدت ۵ ماه در ۲۰ جلسه ۲ساعته تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. همه آزمودنی ها در ابتدای پژوهش و بعد از اجرای آموزش پرسشنامه مهارت های ارتباطی کودکان و پرسشنامه اختلالات خواب کودکان را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد آموزش بازی درمانی شناختی- رفتاری بر مشکلات ارتباطی و اختلالات خواب کودکان ۵-۷ سال تاثیر دارد

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، اختلالات خواب ، مشکلات ارتباطی