تاثیر افکار نوافلاطونی در عرفان اسلامی ( خصوصا در آثار عطار و مولوی)
محل انتشار: فصلنامه زبان و ادبیات فارسی، دوره: 12، شماره: 5
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 300
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-12-5_001
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400
چکیده مقاله:
عرفان اسلامی پدیده ای شکل گرفته در بستر تفکرات فلسفی و کلامی است این جریان پربار فرهنگی، بار سنگینی از مضامین و آموزه های مکاتب فکری پیشین را بر دوش می کشد. فلسفه نوافلاطونی یکی از مهمترین آبشخورهای عرفان و تصوف اسلامی است و باروری این مکتب از مطالعه آثار برجسته ترین عارفان سده های ششم و هفتم هجری یعنی شیخ فریدالدین عطار نیشابوری و جلال الدین محمد بلخی آشکار می گردد. کشف، دسته بندی و تبین مولفه های موجود در نظام فلسفی نوافلاطونیان در سروده های عطار و مولوی، حاکی از ژرفای تاثیرپذیری این دو قله رفیع عرفان اسلامی از تعالیم فلوطین است. این مقاله با ارایه شواهدی سعی در بازنمایی این تاثیر عمیق و بنیادین دارد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا اشرف زاده
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
روجا پورفرج بیگ زاده
دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :