نمادشناسی کهن الگوی سفر در قصه عامیانه «باغ سیب»

قصه های عامیانه، بازتابنده فرهنگ، سنن و آداب و رسوم یک جامعه است که با واکاوی وتحلیل آن می توان به سرچشمه های باورها و نگرش های هر اجتماعی دست یافت، قصه باغ سیب یکی از این قصه های نمادین و تاویل پذیر است. این پژوهش پاسخی به این پرسش است که آیا قصه عامیانه باغ سیب با نظریه تک اسطوره ای سفر قهرمان جوزف کمپبل قابل تطبیق است؟ و دیگر اینکه چه نمادها و نشانه هایی در آن به کار رفته است؟ روش اجرای این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و بهره مند از منابع کتابخانه ای است. این قصه طرحی ساختارمند از کهن الگوی سفر و قابل تطبیق با سفر قهرمان در نظریه جوزف کمپبل است. قهرمان قصه، با ورود به دنیای ناشناخته تاریکی ها (چاه) و گذر از سلسله آزمون های نبرد با دیوان، شیران و مار و اژدها و بازگشت به دنیای روشنایی ها با یاری گری سیمرغ ، همسانی های قصه با اسطوره را آشکار می سازد. بسامد بالای اعداد رمزی و قدسی «سه» و «هفت» و کاربرد فراوان نمادهای طبیعی فرا طبیعی و حیوانی و انسانی در این داستان و همچنین تبلور نمادین خشکسالی ها و امید به ترسالی، از رمز وارگی و کاربردی بودن نمادها در زبان و ادبیات عامیانه و پیوند دو سویه باورهای پیشینیان با گستره ادب شفاهی حکایت دارد و ناظر به حوادثی است که در درون این سفر نمادین رخ داده است.

کلیدواژه ها:

قصه های عامیانه ، نمادشناسی ، اسطوره ، کهن الگوی سفر ، قصه باغ سیب