گویایی و پویایی سکوت در گفتمان حکایات مصیبت نامه عطار
محل انتشار: فصلنامه زبان و ادبیات فارسی، دوره: 13، شماره: 0
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 211
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-13-0_004
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400
چکیده مقاله:
نشانه شناسی از روش های تحلیل متن و یکی از بهترین شیوه های نشانه شناسی برای درک متون عرفانی، روش چالز پیرس است. با توجه به اهمیت رمزپردازی در اشعار عرفانی و لزوم تفسیر آن ها و نیز اهمیتی که پیرس در روش خود برای تفسیر قایل است، در این مقاله، مصیبت نامه عطار که بعد از منطق الطیر، برجسته ترین اثر رمزی و سرشار از نشانه های عرفانی است، با این روش بررسی شده و چگونگی سکوت در این اثر مورد توجه قرار گرفته شده است. سکوت یکی از مفاهیم بنیادین عرفان در متون و اشعار عرفانی است و این گفتگو تنها با واژگان صورت نمیگیرد. در بیشتر حکایات مصیبت نامه سکوت مرید، عاشق و پادشاه که می تواند نماد سالک و مرید باشد، نشانه تسلیم محض و انتباه و یا نشانه انجام فرمان مراد، معشوق یا دیوانه ای است که می توان نماد پیر و مراد باشد. این سکوت ها در هر دو حالت سرشار از سخنان رازآلود و معناداری هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسرین فقیه ملک مرزبان
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه الزهرا (س)
مریم رجبی نیا
دانشجوی دکتری ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا (س)