مفهوم بزنگاهی درد در عرفان عطار
محل انتشار: فصلنامه زبان و ادبیات فارسی، دوره: 13، شماره: 9
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 309
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-13-9_004
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400
چکیده مقاله:
همانگونه که در هر عصری شاعران شاهکارآفرین برای خود سنتهایادبی اختصاصی دارند. عرفای بزرگ نیز، سنتهای عرفانی مخصوص بهخود را دارا هستند. سنتهای آنان ممکن است نزدیک به هم باشند ولیهمانند نیستند.تفاوت بنیادی نگاه عطار به درد در برابر عارفان دیگر این است که اونگرش آدمی به درد را یک مفهوم عادی نمیپندارد و به درستی آن را ازبنیادیترین اصول اندیشهی انسانی میداند که فهم درست یا نادرست آن،سفید بختی و سیاه بختی او را رقم میزند. در این جستار مفهوم بزنگاهیدرد در اندیشهی عطار به شیوهای تحلیلی ارایه میگردد نتیجهی حاصل ازاین پژوهش این است که نظریهی تقدس درد از دیدگاه عطار، یک مفهوم-بزنگاهی است و در حقیقت بیان نوعی اندیشیدن است؛ زیرا احساسات-ریشه در تفکرات انسان دارد و او هرگونه بیندیشد احساسات و عواطف اوبر همان اساس شکل میگیرد.
نویسندگان
حسین قاسمی فرد
مدرس دانشگاه فرهنگیان بجنورد
رضا اشرف زاده
مدیر گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاداسلامی واحد مشهد