همزیستی میکوریزی و رویین تن سازی اراضی سیستان

شوری، کمبود عناصر غذایی ضروری و مخصوصا کمآبی از مشکلات اصلی موجود در دشت سیستان برایاستقرار پوشش گیاهی و تولید محصولات کشاورزی است. قارچ های میکوریز از طریق مکانیسم های: دسترسیبهتر گیاه به آب و عناصر غذایی؛ کمک به مقاومت گیاه در برابر تنش های محیطی؛ تولید هورمون های محرکرشد گیاه؛ افزایش مقاومت گیاه در برابر عوامل بیماری زای ریشه؛ ایجاد خاکدانه های پایدار و کمک به بهبودساختمان خاک؛ کمک به استقرار، رشد نرمال و کاهش درصد از بین رفتن نشاءها و نهال ها؛ تشدید فعالیتتثبیت نیتروژن در انواع میکروسیمبیونت های دیآزوتروف؛ ایجاد ارتباط سینرژیستی با میکرو ارگانیسم هایحل کننده فسفات؛ تاثیر غیرمستقیم بر بقاء و تنوع زیستی ریز جانداران خاک، باعث افزایش رشد گیاهانهمزیست میشوند. بنابراین تلقیح گیاهان با قارچ های میکوریز مخصوصا انواع میکوریز آربوسکولار میتواندباعث استقرار گیاهان، افزایش رشد و تولید محصولات در اراضی منطقه سیستان گردد.

کلیدواژه ها:

میکوریز آربوسکولار ، شوری ، خشکی ، عناصر غذایی ، رشد و نمو