رویکرد قانون حمایت از اطفال و نوجوانان سال ۱۳۹۹ به کودکان و نوجوانان تراجنسیتی

کودکان همواره به عنوان اقشار آسیب پذیر جامعه نیازمند حمایت ویژه خانواده، جامعه و دولت هستند. برخی از کودکان به دلیل شرایط فردی یا محیطی، نیازمند حمایت های ویژه ای می باشند که ماده ۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان ۱۳۹۹، تحت عنوان وضعیت مخاطره آمیز از آنان یاد کرده و برای اولین بار در تاریخ قانون گذاری ایران، کودکان تراجنسیتی نیز در اعداد این کودکان آورده شده اند. در این تحقیق مقصود قانون گذار از توجه ویژ] به این کودکان و حمایت های مدنظر او مورد توجه است. آسیب پذیر بودن کودکان و نوجوانان تراجنسیتی، نه تنها به دلیل رنج ناشی از عدم مطابقت هویت جنسی و هویت جنسیتی، بلکه به جهت حساسیت شدید سنین کودکی و عدم آگاهی در خصوص ایشان تشدید می شود؛ به گونه ای که گاه در حد اعمال بالاترین نوع خشونت ها نسبت به این کودکان می رسد که این موضوع، لزوم حمایت های قانونی از ایشان را نمایان می سازد. رویکرد مقنن در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹، علاوه بر به رسمیت شناختن آنان به عنوان کودکان در وضعیت مخاطره آمیز، حمایت از آنان با مکلف نمودن نهادها و سازمان های ذی ربط و استفاده از ظرفیت های قانونی در جهت پیشگیری و حمایت در صورت وقوع اسیب است. با این وجود خلاءهای قانون در زمینه نقض حقوق این کودکان به ویژ] در زمینه مداخلات درمانی همچنان مشهود است.

کلیدواژه ها:

ملال جنسیتی ، تراجنسی ، تراجنسیتی ، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان ۱۳۹۹ ، مصالح عالیه کودک