شناخت سالاری الکترونیکی (۲): ملاحظاتی پیرامون ارزیابی اثربخشی

شناخت سالاری الکترونیکی نوعی نوین از دمکراسی الکترونیکی است که در چند سال اخیر مطرح شده است. این مدل علی رغم فرصت هایی که به ارمغان می آورد، با معضلاتی در محیط های پیچیده و پویا مانند محیطی که در آن هستیم (عصر اطلاعات) همراه است. به همین دلیل، ارزیابی پیادهسازی شناخت سالاری الکترونیکی اهمیت زیادی دارد. هدف این گزارش، تشریح اثربخشی و مسائل امنیتی در شناخت سالاری الکترونیکی است. بدین منظور یکی از پرکاربردترین مدل هایی که برای ارزیابی شناخت سالاری الکترونیکی پیشنهاد شده است یعنی مدل سه گانه اثربخشی، حدکفایت و کارایی (EF۳) تشریح می شود. در شناخت سالاری الکترونیکی مانند سایر روش های دمکراسی الکترونیکی، پاره ای مشکلات ماهوی وجود دارد. مهم ترین این مشکلات مسئله مرکز اصلی شکست و بحث امنیتی است. به این صورت که شناخت سالاری الکترونیکی نیز مانند سایر روش های دمکراسی الکترونیکی دارای یک سرور مرکزی است که تمامی اطلاعات در آن ذخیره می شود؛ این سرور هم امکان هک شدن دارد و هم امکان تقلب در آن در تمامی مراحل (رای گیری و شمارش آرا) وجود دارد. همچنین سیستم های دمکراسی الکترونیکی، مشکل مشارکت دارند و معمولا در آنها مشارکت پایین است. شناخت سالاری الکترونیکی نیز این مشکل را تا حدودی دارد و این مسائل اثربخشی سیستم را کاهش می دهد. فناوری زنجیره بلوکی، قراردادهای هوشمند و توکن های مبتنی بر بلاک چین، برای حل این مسائل می توانند مورد استفاده قرار بگیرند. براساس نتایج این مطالعه مدلی پیشنهاد شده است که از روش ترکیبی شناخت سالاری الکترونیکی و زنجیره بلوکی، در حل مسائل سطح کمیسیونی مجلس جمهوری اسلامی استفاده شود. همچنین با توجه به اینکه روش شناخت سالاری الکترونیک روشی جدید در رای گیری الکترونیک محسوب می شود پیشنهاد می شود، این روش در پایلوت های کوچک مانند رای گیری در کمیسیون ها و انجمن های تخصصی مورد استفاده و تمرین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثر بخشی ، دمکراسی الکترونیکی ، شناخت سالاری الکترونیک