بازشناسی تحلیلی جایگاه فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی در معماری سبک تهرانی (نمونه موردی: خانه بروجردی ها در کاشان)

در اغلب شهرهای ایران می توان شاخصه های مهمی از معماری و شهرسازی قاجاریه را یافت. معماران دوره قاجار، غالبا دنباله رو شیوه ی معماران عهد صفوی بودند. در این دوره، به ویژه از زمان حکومت ناصرالدین شاه، شیوه جدیدی در معماری ایران بوجود آمد. که حاصل التقاط شیوه سنتی و الگوپذیری از عناصر معماری غرب به ویژه گرایش هایی از سبک کلاسیک بود. این شیوه التقاطی موسوم به سبک تهرانی بود که به نوعی بازتاب اندیشه های سنت و نفوذ مدرنیسم در زمان خود بود. گرایش های متضاد و بعضا متقابل در معماری این دوره، ناشی از اختلاف های سیاسی و ایدئولوژیک این عصر بودند. در این پژوهش سعی شده تا ضمن بررسی کلی معماری دوره قاجار و جریان ها و گرایش های تاثیرگذار این دوره، به بررسی جایگاه فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی در معماری سبک تهرانی در این دوره پرداخته گردد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی - تحلیلی است و در آن، جهت گردآوری داده های اسنادی (کتب، مقالات، طرح های پژوهشی و پایان نامه ها) از منابع مکتوب کتابخانه های علمی تخصصی معماری و شهرسازی و مطالعه وبسایت های علمی پژوهشی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، هویت ایرانی اسلامی ، سبک تهرانی ، خانه بروجردی ها ، معماری دوره قاجار