بررسی تاثیر کودهای زیستی ازتوبارور-۲ و فسفاته بارور-۲ بر مقدار و ترکیبات اسانس آویشن دنایی Thymus daenensis Celak.در مرحله گلدهی کامل
محل انتشار: نشریه زیست شناسی گیاهی ایران، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 243
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPB-13-1_002
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1400
چکیده مقاله:
آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در بهار سال ۱۳۹۷ در گلخانه تحقیقاتی واقع در شهر ارومیه انجام گرفت. ابتدا نمونه خاک مورد استفاده تجزیه گردید و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آن اندازه گیری شد. نشاءهای تولید شده پس از تلقیح با کود های زیستی ازتوبارور-۲ و فسفاته بارور-۲ به گلدان انتقال داده شدند. سرشاخه گلدار گیاهان در مرحله گلدهی کامل برداشت گردید و پس از خشک کردن در سایه توسط دستگاه کلونجر و به روش تقطیر با آب اسانس گیری شدند و اجزای اسانس با استفاده از دستگاه های GC و GC-MS آنالیز و شناسایی شدند. شناسایی ترکیات تشکیل دهنده اسانس، به کمک طیف جرمی، شاخص بازداری آن ها و مقایسه با شاخص های بازداری گزارش شده در منابع معتبر صورت گرفت. بازدهی اسانس نمونه های شاهد و تیمار کودهای ازتو بارور-۲ و فسفاته بارور-۲ به ترتیب ۲، ۵/۲ و ۵ درصد به دست آمد. به طور کلی، ۲۹ ترکیب اسانس این گیاه شناسایی گردید که گستره ۲۲/۹۷ و ۹۸/۹۴ درصد را شامل می شدند و ترکیبات اصلی اسانس شامل تیمول ( ۲۹/۶۵ ، ۶۵/۷۲ و ۹۹/۴۸ درصد )، کاریوفیلن ( ۲۷/۴، ۲۹/۴ و ۲۹/۱۱ درصد )، اکالیپتول (۵۹/۴ ، ۱۶/۳ و ۵۱/۸ درصد ) و بورنئول ( ۶۶/۳ ، ۸۳/۳ و ۶۴/۴ درصد ) به ترتیب مربوط به نمونه شاهد و تیمار های کودی ازتوبارور-۲ و فسفاته بارور-۲ بود. با توجه به نتایج این تحقیق، کاربرد کود فسفاته بارور-۲ باعث افزایش معنی دار میزان اسانس و ترکیبات اصلی آن در گیاه آویشن دنایی شد. درحالی که افزایش کمی و کیفی اسانس تحت تیمار کودی ازتوبارور-۲ نسبت به شاهد معنی دار نبود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه نژاد حبیب وش
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
بهروز شکری
گروه گیاهان دارویی، مرکز آموزش عالی شهید باکری میاندوآب، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
عبدالباسط محمودی
گروه گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :