تبارشناسی ماهی سرخوی چشم درشت Lutjanus lutjanus (Bloch, ۱۷۹۰) خلیج فارس و دریای مکران با استفاده از ژن سیتوکروم اکسیداز زیر واحد یک (Actinopetrygii: Lutjanidae)

سرخوماهیان یکی از مهم ترین ماهی های اقتصادی خلیج فارس و دریای مکران می باشد. گونه سرخوی چشم درشت یا Lutjanus lutjanus از خانواده سرخو ماهیان، دارای تنوع و پراکندگی زیادی در سرتاسر آبهای ساحلی اقیانوس هند و همچنین در سواحل جنوب شرق اقیانوس آرام از شرق آفریقا تا جزایر سلیمان و استرالیا می باشد. برای مدتها شناسایی بر اساس ریخت شناسی بدون ارزیابی های مولکولی انجام گردید یکی از گونه هایی که از لحلظ آرایه شناسی مشکلات زیادی به علت ابهامات ریختی دارد گونه سرخوی چشم درشت میباشد. در این تحقیق از توانایی ژن سیتوکرو م اکسیداز ۱ برای تعیین وضعیت سرخوی چشم درشت،۶۲۰ جفت باز از ژن (COI) تکثیر و با توالی های برگرفته شده از بانک ژنی (NCBI) ترادف یابی گردید. اعتبار تاکسونومی در سطح گونه با استفاده از ژن (COI) با درصد بالای (۹۸-۱۰۰%) هم در سیستم بلد وهم جستجوی بلاست و با فاصله ژنتیکی قابل توجهی مورد تایید قرار گرفت. تبارشناسی در میان تاکسون های مورد مطالعه با روش های تحلیل محتمل ترین درخت )Maximum likelihood(، میانبرترین درخت )Maximum parsimony( و بیژین) )Bysian مورد مطالعه قرار گرفت. این اولین کار تبارشناسی مولکولی این گونه در ایران می باشد که تاییدی بر شناسایی ریختی این گونه محسوب می گردد.

کلیدواژه ها:

سرخوی چشم درشت ، سرخو ماهیان ، COI سیتوکرو م اکسیداز ۱ ، خلیج فارس و دریای عمان