ارزیابی پایداری حوضه های آبریز با تلفیق تئوری بازی و شاخص های پایداری ترکیبی در طرح انتقال آب بین حوضه ای بهشت آباد

در سال های اخیر، کاهش ذخایر آب و طرح انتقال آب، به عنوان یک راهکار باعث مناقشات بین حوضه ای زیادی شده است. این پژوهش، روشی تجربی را برای محاسبه پایداری حوضه هادر طرح مناقشه ای انتقال آب بهشت آباد مطالعه می کند. ابتدا، با استفاده از مفاهیم پایداری در نظریه بازی ها و با مدلی مناقشه ای، گزینه ها و انتخاب های دو حوضه مبدا و مقصد بررسی و پایدارترین سناریوها انتخاب شد؛ سپس، پایداری حوضه ها در سناریوهای انتخابی براساس شاخص های ترکیبی و با شبیه سازی در مدل مادسیم بررسی شد. در این روش، ۱۰ شاخص پایداری انتخاب شد که برای تحلیل مناسب تر به ۴ شاخص ترکیبی تبدیل شد. همچنین، روشی آماری برای تعیین شاخص های اصلی به کار رفت. اعتبار شاخص های ترکیبی با روش همبستگی پیرسون بررسی شد. نتایج نشان داد تمام شاخص های پایه، برای ساخت شاخص های ترکیبی ضروری و همبستگی میان شاخص های ترکیبی پذیرفته شده است. درنهایت، مشاهده شد از منظر نظریه بازی ها در حالت همکارانه، پایداری در منطقه برقرار می شود؛ ولی نتایج شاخص های ترکیبی، نشان دهنده کاهش پایداری مبدا در هر ۴ روش به کاررفته است و پایداری مقصد نیز به علت استفاده از آب انتقالی در گسترش طرح های توسعه و نبود مدیریت عرضه و تقاضا افزایش زیادی نمی یابد.

کلیدواژه ها:

تئوری بازی ها ، شاخص ترکیبی پایداری ، انتقال آب بین حوضه ای ، پایداری