چند نکته در باب نابسامانیها و رویکردهای نوین توسعه آموزش و پژوهش در ایران

هنگامی که مشکل توسعه نیافتگی ایران مطرح می شود، عمدتاً نظرات به سمت مبانی آموزشی و پژوهشی سوء می گیرد.موضوع پیش روی شما بررسی اجمالی نابسامانیها و رویکردهای نوین توسعه اموزشی و پژوهشی در ایران است.تجربه ی انقلاب اخیر نشان داده که با وجود تغییر رژیم سیاسی در کشور ، هنوز مسائل و موانع اصلی پیش روی توسعه جلوه گری می کند .فارسی زبانان دو واژه علم و دانش را کما بیش مترادف هم به کار می برند که در مفهوم عامه تفاوت چندانی بین این دو واژه نیست.فرایند شناخت جامعه ایرانی از مفهوم نوین علم و پژوهش بسیار به کندی صورت پذیرفته به عنوان مثال در تاسیس دانشگاه ها متوجه نبوده ایم که علم نوین کسب شدنی نیست، بلکه تولید کردنی است و همین اشتباه ناشی از عدم درک اشتراک لفظی در واژه علم است.لذا به نظر می رسد در ساختار آموزشی های رسمی کشور، باید یک حداقل نیاز یا سطحی از آموزش مد نظر گرفته شود.در آموزش ، ما باید همیشه رابطه بین عرضه و تقاضا را در نظر بگیریم در حال حاضر در کشور ما ارزش دانشگاه خیلی بالاست و علت این است که نسبت به تقاضا رشته را محدود کرده ایم .از این رو قسمت عمده ی برنامه ریزی باید در مسیر مقررات زدایی و غیر متمرکز کردن اموزش باشد.بچه ها باید یاد بگیرند چگونه فکر کنند و چگونه درباره یک موضوع تحقیق و پژوهش کنند حال این سئوال مطرح می شود که موانع بر سر راه پژوهش چیست؟ تنها راه نجات پژوهش کشور و تنها راهبرد اساسی ما در توسعه علمی توجه به اصل حمایت از جوانه های رشد پذیر و ایجاد جزیره های کیفیت است که با پذیرش این اصل و اجرای منطقی آن توسعه علمی کشور را موجب می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش و پژوهش ، رویکرد نوین ، نابسامانیها ، علم و علم نوین