بررسی امکان تسری ترتیبات موافقت نامه امداد و نجات فضانوردان به گردشگران فضایی

فضانوردان به عنوان فرستادگان بشریت در فضای ماورای جو همواره در معرض تهدیدهای گوناگون قرار دارند. از همین رو تکلیف به امداد و نجات فضانوردان و بازگرداندن آنان از همان ابتدای تلاش برای قاعده مند کردن استفاده انسان از فضای ماورای جو مورد توجه قرار گرفت و در معاهده فضای ماورای جو به طور کلی و در موافقت نامه امداد و نجات به طور خاص به آن پرداخته شد. با وجود اینکه تا کنون مجالی عملی برای آزمودن ترتیبات مندرج در این اسناد دست نداده است، اما به هر روی نمی توان اهمیت تعهد به نجات و بازگرداندن فضانوردان را به عنوان اهرمی اطمینان بخش در بسط و گسترش فعالیت های بشر در فضای ماورای جو نادیده انگاشت. در این میان گسترش روزافزون فعالیت های تجاری در فضای ماورای جو و جدی تر شدن حضور گردش گران فضایی، بحث قابلیت تسری مقررات موجود در موافقت نامه ی امداد و نجات به گردش گردان فضایی را صورت جدی مطرح نموده است که در این مقاله به بررسی زوایای گوناگون آن خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

حقوق بین الملل فضا ، فضانورد ، گردشگری فضایی ، معاهده فضای ماورای جو ، موافقت نامه امداد و نجات