جایگاه پرورش شیوه تفکر و خلاقیت در نحوه ارزیابی های آموزشی

در عصری زندگی می کنیم که تغییرات در ابعاد گوناگون و با سرعتی فزاینده صورت می گیرد. بدیهی است که این تحولات و تغییرات مدیون تفکر خلاق بشر است. معمولاَ هدف نظام های آموزشی پرورش همه جانبه توانایی های بالقوه یادگیرندگان می باشد که در این راه می توان به پرورش توانایی هایی چون خصوصیات اخلاقی ، هنری و عملی، قوه ادراک وتعقل ، پرورش جسمانی ، مهارتهای اجتماعی وزیباشناختی ، یادگیری روش جستجو وفکر کردن، نوآوری وسازگاری با تغییرات در طول زندگی، دست یابی به روحیه اعتماد به نفس و روحیه تیمی ، کوشش در جهت موفقیت ها وآزادی ودموکراسی در جامعه ومشارکت در امور، بر ای داشتن آینده ای بهتر اشاره کرد. بدون شک یکی از مهمترین این اهداف، رساندن افراد به توانایی تفکر و بهبود قوه خلاقیت می باشدکه در این راه یک عامل بسیار مهم وحیاتی برای رشد این توانایی ها، شیوه ارزیابی های رایج در نظام آموزشی از یادگیری دانش آموزان می باشد. همواره باید در نظر داشت جمع آوری اطلاعات در مورد یادگیری دانش آموزان یک تمرین مهم در ارزیابی برای یادگیری باشد که بایدبه یک جزء درگیر با فرایند یادگیری وتدریس ، به جای یک مرحله جدا و در پایان دوره تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی آموزشی ، روش تفکر ، خلاقیت