بررسی وضعیت مطلوب و موجود برنامه درسی فیزیک از دیدگاه معلمان در شهر تهران

این پژوهش است به ارزیابی برنامه درسی فیزیک سال اول متوسطه در شهر تهران میپردازد. در این پژوهش جامعه آماری، معلمان 88 در شهر تهران مشغول به تدریس بودند و همچنین دانشآموزانی که در کلاس این معلمان - فیزیکی بودند که در سال تحصیلی 89 مشغول به تحصیل و یادگیری بودند. این پژوهش بنا بر ماهیت موضوع پژوهش، هد فها و سؤا لها از نوع مطالعات برآوردی و ارزشیابی است و از نظر اجرایی در زمره پژوهش های زمینه یابی قرار دارد. به منظور انتخاب نمونه مورد نظر در این تحقیق از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است. به طور تصادفی پنج منطقه و از هر منطقه چهار دبیرستان و از هر دبیرستان یک کلاس انتخاب شده است. ابزار گردآوری دادهها شامل: پرسشنامه نظرسنجی محقق ساخته، مصاحبه، آزمون پیشرفت تحصیلی، آزمون نگرشسنج و چکلیست مشاهده آزمایشگاه و روش تدریس معلمان بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی (فراوانی، درصدها، میانگین و انحراف معیار) و روش های آماری استنباطی( t تک گروهی و خیدو) استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد: اکثر معلمان، تا حدودی با اهداف برنامه درسی فیزیک آشنایی دارند. اکثر معلمان، تا حدودی راهبردهای تدریس برنامه درسی را بر اساس راهنمای برنامه درسی در کلاس درس به کار میگیرند. زمان پیشبینی شده برای تدریس کتاب در برنامه درسی فیزیک ( 1) با محتوای کتاب تا حدودی هماهنگی دارد. اکثر معلمان، به اندازه کافی آزمایشها و فعالیتهای پیشبینی شده در برنامه درسی را براساس راهنمای برنامه درسی اجرا نمیکنند. روشهای ارزشیابی معلمان از یادگیری دانش آموزان در حد پائینی با رویکردهای پیشبینی شده در برنامه درسی فیزیک تناسب دارند. اهداف دانشی برنامه درسی تحقق یافته است در صورتیکه اهداف نگرشی برنامه درسی تحقق نیافته است.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، برنامه درسی قصد شده ، برنامه درسی کسب شده ، آموزش فیزیک ، ارزشیابی