ارزیابی تاثیر کودهای زیستی و عناصر ریز مغذی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و محلولپاشی عناصر ریز مغذی بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند رقم دروتی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار در سال زراعی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور کود در ۴ سطح: F۱ : ۱۰۰ درصد کودهای شیمیایی(شاهد)، F۲: ۵۰ درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی (نیتراژین و فسفر بارور۲)، F۳: ۲۵ درصد کودهای شیمیایی+ کودهای زیستی (نیتراژین و فسفر بارور۲) ، F۴: کودهای زیستی (نیتراژین و فسفر بارور۲)، و فاکتور ریزمغذیها در ۴ سطح: M۰: محلولپاشی با آب مقطر(شاهد)، M۱: محلولپاشی سولفات روی، M۲: محلولپاشی سولفات منگنز، M۳: محلولپاشی سولفات روی+ سولفات منگنز بودند. نتایج نشان داد که اثر کود بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، عیار قند، درصد قند قابل استحصال، عملکرد قند خالص، عملکرد قند ناخالص و میزان ازت مضره معنی دار شد. همچنین اثر ریزمغذی ها بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد غده، درصد قند قابل استحصال و میزان ازت مضره معنی دار شد.میزان عیار قند درتیمارکودهای زیستی(نیتراژین و فسفر بارور۲) نسبت به تیمار ۱۰۰% کودهای شیمیایی، ۳/۱۴ درصد افزایش نشان داد. بیشترین عملکرد غده، با۹۷/۶۳ تن در هکتار به تیمار ۵۰ درصد کودهای شیمیایی + کودهای زیستی(نیتراژین و فسفر بارور۲) اختصاص یافت. همچنین تیمارمحلولپاشی سولفات روی+ سولفات منگنز ببیشترین عملکرد غده را با ۱۲/ ۶۴تن در هکتار داشته واین تیمار، نسبت به محلول پاشی با آب مقطر، ۵/۴ درصد افزایش عملکرد نشان داد. تیمار ۱۰۰ درصد کودهای شیمیایی به افزایش میزان نیتروژن مضره، منجر شد.مصرف کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی در کشت چغندرقند باعث بهبود خصوصیات کمی وکیفی چغندر قند شد.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، کودهای زیستی ، محلول پاشی ، ریزمغذی ، عملکرد ریشه