تاثیر حاکمیت اراده در صلاحیت بین المللی دادگاه ها

امروزه توافق بر انتخاب دادگاه به عنوان یکی از شروط رایج در قراردادهای تجاری بین المللی اهمیت ویژه ای دارد. با این حال به دلیل عدم موضع گیری برخی نظام های حقوقی در مورد اعتبار چنین شرطی چالش ها و ابهاماتی در این خصوص مشاهده می شود. یکی از مهمترین ابهامات در این خصوص تعارض اینگونه توافقات با اصل حاکمیت دولتها و همچنین مفهوم نظم عمومی است. این نوشتار ضمن تبیین مفهوم توافق بر انتخاب دادگاه و همچنین بررسی برخی کنوانسیون ها و مقررات کشورها به این نتیجه می رسد که نه تنها توافق بر انتخاب دادگاه به پشتوانه اصل حاکمیت اراده قابل پذیرش است بلکه با تغییر مبنای فلسفی قواعد صلاحیت بین المللی دادگاه این توافق خدشه ای بر حاکمیت دولتها نیز وارد نمی سازد. همچنین در همه موارد موضوع صلاحیت بین المللی دادگاهها مرتبط با نظم عمومی نبوده که توافق برخلاف آن، غیرمعتبر تلقی شود. رویکرد برخی نظام ‎های حقوقی و اسناد بین المللی مرتبط با این موضوع نیز این نتیجه را تایید می نماید.

کلیدواژه ها:

توافق صلاحیت ، حاکمیت اراده ، دعوای بین المللی ، نظم عمومی ، دادگاه صالح