نگرشی به نظریه مسئولیت مدنی ناشی از ایجاد خطر ورود آسیب

هرگاه سخن از مسئولیت مدنی به میان می آید این امر به ذهن متبادر می گردد که زیانی به بار آمده و باید جبران شود، با وجود این، ازسوی حقوقدانان خارجی نظریاتی بیان شده که براساس آن ها صرف ارتکاب تقصیر ولو آنکه زیانی از آن حاصل نشده باشد، تنها به این خاطر که باعث ایجاد خطر ورود آسیب می شود موجب ایجاد مسئولیت مدنی خواهد بود. یکی از این نظریات در تلاش است اثبات نماید که ارتکاب رفتار توام با تقصیر نسبت به افراد، خود زیانی است که قابلیت جبران خسارت دارد. نظریه دیگر با انتقاد از دخالت عنصر شانس در مسئولیت مدنی مرسوم و ابتنای مسئولیت مدنی بر اخلاق نتیجه گرا، صرف ارتکاب رفتار توام با تقصیر را شرط کافی و لازم برای ایجاد مسئولیت می داند. چنانکه بیان خواهیم کرد هر دوی این نظریات با ایراداتی همراه هستند که پذیرش آن ها را نه تنها در حقوق خارجی بلکه درحقوق ایران نیز غیرممکن خواهد ساخت.

کلیدواژه ها:

تقصیر بدون زیان ، ایجاد خطر ورود آسیب ، در معرض خطر قرار دادن ، اخلاق نتیجه گرا